WSPÓŁCZESNE METODY DOKUMENTACJI I PROMOCJI DZIEDZICTWA KULTUROWEGO. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych

Celem studiów jest zapoznanie uczestników z możliwościami wykorzystania zaawansowanych narzędzi i technologii informatycznych w dziedzinie dokumentacji, ochrony i popularyzacji dziedzictwa kulturowego. Program nauczania obejmuje między innymi takie zagadnienia, jak: cyfrowe metody edycji tekstu, obrazu i dźwięku, podstawy projektowanie baz danych (w tym światowe standardy klasyfikacyjne w zakresie dziedzictwa kulturowego), podstawy GIS oraz metody pozyskiwanie informacji i promocji dóbr kultury przez Internet itp. Istotnym punktem każdego z bloków tematycznych jest wskazanie historycznych uwarunkowań, celów oraz metod dokumentacyjnych i badawczych dotyczących dziedzictwa kulturowego oraz prezentacja adekwatnych rozwiązań oferowanych przez nowoczesne technologie. Znacząca część zajęć jest organizowane w formie ćwiczeń praktycznych.

Studia mają charakter doskonalący. Adresowane jest osób pragnących podnieść swoje kwalifikacje lub dostosować je do potrzeb rynku pracy, a zatrudnionych zwłaszcza w instytucjach takich jak: archiwa, biblioteki, biura konserwatora zabytków (miejskie, wojewódzkie), biura dokumentacji zabytków i środowiska kulturowego, biura informacji kulturalnej, gminne centra ewidencjonowania zabytków, galerie, muzea, placówki badawcze, szkoły, instytucje samorządowe oraz wszystkich, którzy w praktyce zawodowej mają styczność z szeroko pojętymi zagadnieniami ochrony i promocji dziedzictwa kulturowego.