Interwencja kryzysowa i wsparcie psychospołeczne

Dlaczego warto:

• Zdobywanie kluczowych kompetencji zawodowych
• Interdyscyplinarne przygotowanie do zawodu
• Praktyczny wymiar kształcenia
• Zróżnicowana kadra dydaktyczna
• Kompleksowe przygotowanie teoretyczne
• Metodyka reagowania na różnorodne kryzysy
• Specjalistyczne umiejętności terapeutyczne
• Elastyczność studiowania

⇑Zdobywanie kluczowych kompetencji zawodowych

Studia podyplomowe w zakresie Interwencji Kryzysowej i Wsparcia Psychospołecznego w Uczelni Nauk Społecznych (UNS) mają na celu wyposażyć słuchaczy w wszechstronną wiedzę, umiejętności oraz kompetencje społeczne, które są niezbędne do efektywnego reagowania i oferowania profesjonalnego wsparcia. Absolwenci tych studiów zyskują zdolność prowadzenia skutecznej diagnozy i interwencji u osób dotkniętych kryzysami o zróżnicowanej etiologii i symptomatologii, stając się tym samym cennymi specjalistami na rynku pracy.

⇑Interdyscyplinarne przygotowanie do zawodu

Umiejętność skutecznego działania w sytuacji kryzysowej stanowi kluczową kompetencję dla szerokiego grona profesjonalistów. Studia te są adresowane do pedagogów, psychologów, nauczycieli, a także specjalistów z pokrewnych dziedzin, takich jak prawo, resocjalizacja, medycyna czy bezpieczeństwo wewnętrzne. Ukończenie tej specjalizacji pozwala poszerzyć kompetencje niezbędne w codziennej pracy policjanta, kuratora sądowego, pracownika socjalnego, asystenta rodziny czy pracownika ośrodków pomocy społecznej, dając im narzędzia do radzenia sobie z trudnymi sytuacjami.

⇑Praktyczny wymiar kształcenia

Program nauczania kładzie silny nacisk na zastosowanie zdobytej wiedzy w praktyce. Słuchacze mają unikalną możliwość odbywania praktyki zawodowej w wyspecjalizowanych Ośrodkach Interwencji Kryzysowej. Takie bezpośrednie zetknięcie się z realnymi wyzwaniami zawodowymi pozwala nie tylko utrwalić teoretyczne modele, ale przede wszystkim rozwinąć umiejętności budowania relacji z klientem oraz konstruowania efektywnych procedur interwencyjnych.

⇑Zróżnicowana kadra dydaktyczna

Interdyscyplinarny charakter udzielanej pomocy wymaga, aby zajęcia były prowadzone przez kadrę złożoną z czynnych ekspertów. Wśród wykładowców znajdują się specjaliści z zakresu interwencji kryzysowej, psycholodzy, pedagodzy, psychoterapeuci pracujący z wykorzystaniem metod poznawczo-behawioralnych i pracy z traumą, a także funkcjonariusze publiczni: policjanci, kuratorzy sądowi i pracownicy miejskich ośrodków pomocy społecznej. To połączenie perspektyw gwarantuje kompleksowe i aktualne spojrzenie na problematykę kryzysu.

⇑Kompleksowe przygotowanie teoretyczne

Program merytoryczny obejmuje gruntowne podstawy teoretyczne, w tym zagadnienia psychologiczne, etyczne i prawne, stanowiące fundament dla profesjonalnej interwencji kryzysowej. Słuchacze uczą się strategii i modeli interwencyjnych, zasad pracy resocjalizacyjnej, opiekuńczo-wychowawczej i terapeutycznej. Przygotowuje ich to do opracowywania strategii działań oraz efektywnego powoływania i współdziałania w ramach zespołów interwencyjnych.

⇑Metodyka reagowania na różnorodne kryzysy

Absolwenci uzyskują szczegółowe przygotowanie metodyczne do podejmowania działań w obliczu całego spektrum kryzysów. Program studiów szeroko omawia interwencje w sytuacjach związanych z kryzysami w środowisku szkolnym, problemami z uzależnieniem, kryzysami suicydalnymi, samookaleczeniami, a także przemocą, w tym cyberprzemocą i mobbingiem. Istotnym elementem jest również wsparcie psychospołeczne w sytuacjach straty i kryzysów powstałych w wyniku katastrof.

⇑Specjalistyczne umiejętności terapeutyczne

Kształcenie na studiach podyplomowych w UNS wyposaża słuchaczy w umiejętność pracy z osobami doświadczającymi szczególnych form cierpienia i traumy. W programie poświęcono uwagę pracy z osobą uzależnioną i jej środowiskiem, z osobami przeżywającymi żałobę, pokrzywdzonymi przestępstwem oraz terminalnie chorymi. Uczestnicy kursu poznają również skuteczne techniki terapeutyczne, takie jak terapia poznawczo-behawioralna, które są kluczowe w pracy z traumą.

⇑Elastyczność studiowania

Studia podyplomowe oferowane są w trybie, który umożliwia dopasowanie nauki do indywidualnych potrzeb słuchaczy, co jest szczególnie ważne dla osób już aktywnych zawodowo. Możliwość wyboru między trybem tradycyjnym a hybrydowym, a także zajęcia realizowane w siedzibie Uczelni, pozwalają na zdobycie specjalistycznej wiedzy bez konieczności rezygnacji z dotychczasowych obowiązków zawodowych.

Odpowiedz na wszystkie pytania i sprawdź czy "Studia podyplomowe: Interwencja kryzysowa i wsparcie psychospołeczne" to kierunek dla Ciebie!

1. Co najbardziej motywuje Cię do podjęcia pracy w interwencji kryzysowej?  

Poczucie misji, chęć niesienia realnej, natychmiastowej pomocy w najtrudniejszych chwilach życia innych. Zainteresowanie mechanizmami psychologicznymi i radzeniem sobie w sytuacjach ekstremalnych. Możliwość zdobycia prestiżowej specjalizacji i dyplomu, który ułatwi znalezienie lepiej płatnej pracy.

2. Gdy stykasz się z osobą w bardzo silnym wzburzeniu emocjonalnym (krzyk, płacz, panika), Twoja reakcja to:        

Zachowanie spokoju, obniżenie własnego tonu głosu i skupienie się na zapewnieniu poczucia bezpieczeństwa. Próba jak najszybszego rozwiązania problemu i powstrzymania emocji rozmówcy, by móc przejść do działania. Poczucie przytłoczenia i silna chęć wycofania się z tej interakcji.

3. Wiesz, że praca interwenta wiąże się z ryzykiem wypalenia. Jak podchodzisz do dbania o własny dobrostan psychiczny?        

Mam systematyczne metody regeneracji (hobby, sport) i jestem gotów/gotowa korzystać z superwizji. Wierzę, że mój wysoki poziom empatii i siła woli uchronią mnie przed problemami. Nie zastanawiam się nad tym, skupię się na pomaganiu, a o sobie pomyślę później.

4. Jaki jest Twój priorytet, gdy pomagasz osobie, która nie widzi żadnego wyjścia ze swojej trudnej sytuacji?

Ustanowienie kontaktu, stabilizacja emocjonalna i przywrócenie poczucia kontroli (chociażby w małym zakresie). Natychmiastowe zaproponowanie konkretnych rozwiązań problemu i instrukcji do wykonania. Skupienie się na moralnej ocenie przyczyn kryzysu, by wskazać błędy i dać dobrą radę.

5. Jakie są Twoje główne oczekiwania wobec podyplomowych studiów w zakresie interwencji kryzysowej?

Zdobycie precyzyjnych, metodycznych narzędzi do prowadzenia rozmów i postępowania w różnych typach kryzysów (np. traumy, żałoby). Uzyskanie formalnych uprawnień, które otworzą mi drzwi do pracy w instytucjach pomocowych. Szybkie zaliczenie zajęć, które będą uzupełnieniem mojego dotychczasowego dyplomu.

6. Jesteś świadkiem wypadku. Twoje naturalne działanie w pierwszej chwili to:

Wycena sytuacji (bezpieczeństwo, wezwanie służb) i udzielenie pierwszej pomocy psychologicznej poszkodowanym. Czekanie na przyjazd służb, mając nadzieję, że ktoś inny zajmie się rannymi i świadkami. Uczucie paraliżującego strachu i niemożność wykonania jakiejkolwiek akcji.

7. Praca w tym zawodzie wymaga ścisłej współpracy z policją, ratownikami czy pracownikami socjalnymi. Jak się czujesz w interdyscyplinarnym zespole?

Uważam, że wymiana wiedzy i koordynacja działań to podstawa skutecznej pomocy, łatwo znajduję wspólny język. Wolę pracować sam/a, ułatwia to podejmowanie szybkich decyzji i pełną kontrolę nad procesem. Inni specjaliści często mają inne priorytety i uważam, że taka współpraca jest stratą czasu.

8. Interwencja kryzysowa często wymaga elastyczności i pracy poza standardowymi godzinami. Jak podchodzisz do tego aspektu?        

Jestem świadomy/a tego aspektu i gotów/gotowa dostosować swój czas do potrzeb pomocy w nagłych sytuacjach. Wolę stałe godziny pracy, ale rozumiem, że czasem jest to konieczne. Nie wyobrażam sobie, by moja praca ingerowała w moje życie osobiste w takim stopniu. 

9. Jakie znaczenie ma dla Ciebie ciągłe dokształcanie się w tej dziedzinie po ukończeniu studiów podyplomowych?        

Niezbędne, ponieważ metody interwencji ewoluują, a ja muszę mieć wiedzę zgodną z najnowszymi standardami (evidence-based practice). Ważne, ale wystarczą mi okresowe szkolenia bez konieczności dogłębnego studiowania teorii. Po studiach podyplomowych chcę już tylko pracować, bez konieczności dalszego uczenia się.

10. Po przeprowadzeniu trudnej rozmowy kryzysowej, czy potrafisz oddzielić swoje emocje od emocji klienta?

Tak, rozumiem znaczenie profesjonalnego dystansu, aby zachować obiektywność i własne zdrowie psychiczne. Czasem jest mi trudno, często biorę problemy klientów głęboko do siebie. Zwykle czuję się wyczerpany/a i noszę w sobie emocje pacjenta jeszcze długo po zakończeniu interwencji. 

    Pokaż wynik