Edukacja zdrowotna

Dlaczego warto:

• Nowoczesna forma kształcenia
• Rozwój dla absolwentów
• Podnoszenie kwalifikacji zawodowych
• Nabywanie kluczowych kompetencji
• Elastyczna organizacja studiów

⇑Nowoczesna forma kształcenia

Kierunek Edukacja zdrowotna na Uczelni Społeczno-Medycznej w Warszawie to propozycja studiów podyplomowych realizowanych w nowoczesnej formule online. Takie podejście wychodzi naprzeciw oczekiwaniom osób aktywnych zawodowo, pozwalając na elastyczne łączenie nauki z pracą i innymi zobowiązaniami, jednocześnie odpowiadając na aktualne trendy i potrzeby rynku pracy.

⇑Rozwój dla absolwentów

Studia te zostały stworzone z myślą o absolwentach studiów pierwszego lub drugiego stopnia, niezależnie od posiadanego tytułu naukowego. To idealna ścieżka dla osób, które dążą do samodoskonalenia i są zdeterminowane, by poświęcać czas na dalszy rozwój po ukończeniu formalnej edukacji na poziomie magisterskim czy licencjackim.

⇑Podnoszenie kwalifikacji zawodowych

Głównym celem kształcenia jest umożliwienie słuchaczom podniesienia posiadanych kwalifikacji zawodowych. Program pozwala na znaczące poszerzenie wiedzy w wąskiej dziedzinie, jaką jest edukacja zdrowotna, dając konkretne narzędzia do wykorzystania w praktyce zawodowej i poszukiwania nowych ścieżek kariery.

⇑Nabywanie kluczowych kompetencji

Podczas zajęć studenci mają okazję nie tylko pogłębić dotychczasową wiedzę teoretyczną. Program studiów podyplomowych na USM kładzie również nacisk na nabywanie cennych kompetencji twardych oraz umiejętności miękkich, co gwarantuje wszechstronne przygotowanie do nowych wyzwań.

⇑Elastyczna organizacja studiów

Program studiów podyplomowych trwa kilka semestrów, a spotkania odbywają się w trybie weekendowym, według ustalonego harmonogramu, co ułatwia organizację czasu. W przypadku kierunków, które wymagają nabycia umiejętności praktycznych, uczelnia stosuje efektywny system hybrydowy.

Odpowiedz na wszystkie pytania i sprawdź czy "Studia podyplomowe - Edukacja zdrowotna" to kierunek dla Ciebie!

1. Co najbardziej motywuje Cię do pracy w charakterze edukatora zdrowotnego?

Możliwość realnego wpływu na poprawę nawyków zdrowotnych i jakości życia całych społeczności. Zainteresowanie medycyną i biologią człowieka, ale bez chęci pracy klinicznej (np. jako lekarz). Poszukiwanie stabilnej pracy w sektorze publicznym, np. w szkole lub urzędzie.

2. Jak podchodzisz do tłumaczenia skomplikowanych zaleceń zdrowotnych (np. dotyczących diety lub profilaktyki) laikom?

Staram się używać prostego języka, metafor i skupiam się na praktycznych korzyściach dla słuchacza. Przekazuję rzetelne fakty i dane, zakładając, że odbiorca zrozumie ich wagę. Czuję się niekomfortowo, upraszczając naukowe terminy; wolę, gdy ludzie sami doczytają.

3. Praca w edukacji zdrowotnej często oznacza kontakt z różnymi grupami (dzieci, seniorzy, pracownicy firm). Jak się w tym odnajdujesz?

Cieszy mnie różnorodność; potrafię dostosować formę przekazu do każdej grupy wiekowej i społecznej. Zdecydowanie wolę pracować z jedną, konkretną grupą, np. tylko z młodzieżą szkolną. Najlepiej czuję się w pracy analitycznej (np. z danymi), bezpośredni kontakt z ludźmi mnie stresuje.

4. Gdy spotykasz się z silnym oporem lub dezinformacją (np. na temat szczepień lub odżywiania), Twoja reakcja to:

Cierpliwa próba zrozumienia źródła obaw i przedstawienie sprawdzonych faktów w empatyczny sposób. Stanowcze skorygowanie błędnych informacji i przedstawienie twardych danych naukowych. Zniechęcenie i unikanie konfrontacji; trudno dyskutować z kimś, kto nie wierzy nauce.

5. Czego oczekujesz od podyplomowych studiów z edukacji zdrowotnej?

Nabycia narzędzi do planowania, wdrażania i ewaluacji programów profilaktycznych w różnych środowiskach. Usystematyzowania wiedzy o zdrowiu publicznym i zdobycia formalnych kwalifikacji. Zdobycia "papierka" potrzebnego do awansu, bez głębszego zainteresowania samą tematyką.

6. Jakie zadania zawodowe sprawiają Ci największą satysfakcję?

Planowanie długoterminowych kampanii społecznych i warsztatów oraz mierzenie ich skuteczności. Bezpośrednia praca z grupą lub pacjentem i reagowanie na ich bieżące potrzeby. Zadania administracyjne i praca z dokumentacją, bez konieczności wystąpień publicznych.

7. Efekty w edukacji zdrowotnej (np. spadek otyłości w regionie) są widoczne dopiero po latach. Jak wpływa to na Twoją motywację?

Rozumiem, że to proces; motywują mnie małe sukcesy i sam fakt prowadzenia działań (np. wysoka frekwencja na warsztatach). Wolę zadania, gdzie efekty widać od razu, ale potrafię być systematyczny/a. Szybko się wypalam, jeśli nie widzę natychmiastowych, mierzalnych rezultatów mojej pracy.

8. Edukacja zdrowotna łączy wiedzę z medycyny, psychologii i socjologii. Który aspekt jest dla Ciebie kluczowy?

Psychologia i socjologia – zrozumienie, dlaczego ludzie podejmują określone decyzje zdrowotne i jak ich do zmiany motywować. Medycyna i biologia – rzetelna wiedza o chorobach i fizjologii jest podstawą wszystkiego. Żaden z nich; interesuje mnie tylko aspekt organizacyjny i zarządzanie w ochronie zdrowia.

9. Jak Twoje dotychczasowe wykształcenie (np. pedagogiczne, socjologiczne, biologiczne, AWF) wpisuje się w charakter tych studiów podyplomowych?

Widzę wyraźne połączenie; moja dotychczasowa wiedza to baza, którą chcę ukierunkować na promocję zdrowia. Moje studia były z zupełnie innej dziedziny, więc traktuję to jako całkowitą zmianę branży. Nie widzę związku, po prostu potrzebuję dodatkowych uprawnień.

10. W jakiej roli zawodowej widzisz siebie najchętniej po ukończeniu tego kierunku?

Jako koordynator programów zdrowotnych w fundacji, firmie (wellness) lub jednostce samorządowej. Jako edukator prowadzący warsztaty w szkołach, przedszkolach lub poradniach. Jako pracownik biurowy w placówce medycznej (np. NFZ, Sanepid).

Pokaż wynik