Podyplomowe studia z teologii duchowości

Dlaczego warto:

• Odpowiedź na współczesne potrzeby duchowe
• Solidny fundament teologiczny
• Interdyscyplinarne podejście do człowieka
• Rozwój kompetencji zawodowych i osobistych
• Oferta dla szerokiego grona odbiorców
• Wsparcie dla specjalistów
• Prestiżowa współpraca instytucjonalna

⇑Odpowiedź na współczesne potrzeby duchowe

Podyplomowe studia z teologii duchowości, realizowane we współpracy z Uniwersytetem Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, stanowią bezpośrednią odpowiedź na obserwowane we współczesnym świecie zjawiska. W dobie postępującej laicyzacji paradoksalnie wzrasta głód modlitwy i potrzeba głębszego życia wewnętrznego. Program ten wychodzi naprzeciw osobom, które zamiast szukać duchowości w dalekich, obcych kulturowo nurtach, pragną odkryć niewyczerpane skarby i wielowiekową tradycję obecną w Kościele katolickim.

⇑Solidny fundament teologiczny

Kształcenie opiera się na mocnych podstawach merytorycznych, gwarantujących rzetelne zgłębienie tematu. Układ treści został zaplanowany w sposób logiczny i spójny – wychodząc od Boga i Jego duchowości, prowadzi ku człowiekowi i jego najgłębszym pragnieniom. Dzięki temu słuchacze otrzymują nie tylko zbiór informacji, ale przede wszystkim spójną, katolicką koncepcję życia duchowego, zaprezentowaną w nowoczesny i przystępny sposób.

⇑Interdyscyplinarne podejście do człowieka

Wyróżnikiem tego kierunku jest jego interdyscyplinarny charakter. Czysta teologia duchowości zostaje tutaj poszerzona o specjalistyczną wiedzę z zakresu psychologii. Takie połączenie pozwala na pełniejsze zrozumienie relacji między Bogiem a człowiekiem, uwzględniając przy tym ludzką naturę, emocjonalność i mechanizmy psychiczne. Jest to kluczowe dla właściwego odczytywania doświadczeń duchowych i unikania błędów w interpretacji stanów wewnętrznych.

⇑Rozwój kompetencji zawodowych i osobistych

Studia mają charakter doskonalący i są nastawione na dwojaki cel. Z jednej strony pozwalają słuchaczowi posiąść konkretną wiedzę i wykorzystać ją do własnego, osobistego wzrostu duchowego. Z drugiej strony, absolwenci nabywają umiejętności niezbędne do efektywnego dzielenia się swoim doświadczeniem z innymi. Jest to nieocenione w pracy duszpasterskiej, formacyjnej czy doradczej, dając narzędzia do profesjonalnego wspierania innych w ich drodze wiary.

⇑Oferta dla szerokiego grona odbiorców

Propozycja ta skierowana jest do bardzo zróżnicowanej grupy osób, co sprzyja wymianie perspektyw. W ławach studenckich mogą zasiąść zarówno osoby świeckie, jak i te należące do życia konsekrowanego oraz kapłani. Kierunek jest idealnym miejscem dla wszystkich zaangażowanych w różne obszary formacji duchowej, którzy chcą podnieść swoje kwalifikacje i uporządkować wiedzę.

⇑Wsparcie dla specjalistów

Szczególną grupą, która może wynieść wiele korzyści z tego programu, są chrześcijańscy psycholodzy. Dla nich studia te stanowią doskonałą okazję do poszerzenia kompetencji zawodowych o wymiar duchowy. Zdobyta wiedza pozwala im lepiej rozumieć pacjentów, dla których wiara jest istotnym elementem życia, oraz integrować pomoc psychologiczną z chrześcijańską wizją człowieka.

⇑Prestiżowa współpraca instytucjonalna

Wysoki poziom merytoryczny studiów gwarantuje współpraca renomowanych ośrodków. Zajęcia i program są owocem kooperacji między Instytutem Wyższych Studiów Teologicznych w Rzeszowie a krakowską uczelnią papieską. Dzięki temu słuchacze mają pewność, że otrzymują wiedzę zgodną z nauczaniem Kościoła, przekazywaną przez kompetentną kadrę naukową, czerpiącą z bogatego dziedzictwa myśli Jana Pawła II.

Odpowiedz na wszystkie pytania i sprawdź, czy "Teologia Duchowości" to kierunek dla Ciebie!

1. Co jest Twoją główną motywacją do zgłębiania teologii duchowości?

Pragnienie pogłębienia własnego życia wewnętrznego oraz chęć kompetentnego pomagania innym w ich rozwoju duchowym. Czysto intelektualna ciekawość dotycząca historii mistyki i doktryn religijnych. Szukam jakiegokolwiek kierunku, który pozwoli mi uzyskać dodatkowe punkty do awansu zawodowego.

2. Jak reagujesz, gdy ktoś zwierza Ci się ze swoich kryzysów egzystencjalnych lub religijnych?

Słucham z empatią, nie oceniam i staram się zrozumieć duchowe tło problemu. Staram się szybko podać gotowe rozwiązanie lub cytat z Pisma Świętego, by zamknąć temat. Czuję się niekomfortowo i zmieniam temat na bardziej przyziemny.

3. Studia podyplomowe często przygotowują do posługi kierownictwa duchowego lub formacji. Jak oceniasz swoją cierpliwość?

Jestem bardzo cierpliwy/a, rozumiem, że wzrost duchowy to proces rozłożony w czasie. Bywam niecierpliwy/a, wolę, gdy zmiany w postawie drugiego człowieka zachodzą szybko. Irytuje mnie, gdy ktoś ciągle zmaga się z tymi samymi problemami.

4. Czy lektura tekstów klasyków duchowości (np. św. Jana od Krzyża, Teresy z Avila, Tomasza Mertona) jest dla Ciebie interesująca?

Tak, te teksty mnie fascynują i inspirują, nawet jeśli wymagają głębszego skupienia. Czasami, ale często wydają mi się zbyt archaiczne lub trudne w odbiorze. Nie, wolę współczesne poradniki psychologiczne lub literaturę faktu.

5. Jak postrzegasz relację między psychologią a duchowością w pracy z człowiekiem?

Uważam, że te dziedziny się uzupełniają – łaska buduje na naturze, ale nie należy ich mylić. Traktuję je rozłącznie, wolałbym/wolałabym skupić się tylko na aspekcie religijnym. Uważam, że psychologia w pełni wyjaśnia zachowania ludzkie i duchowość jest zbędna.

6. Teologia duchowości wymaga umiejętności autorefleksji. Jak często analizujesz swoje własne motywacje i stan ducha?

Regularnie praktykuję rachunek sumienia lub medytację, to stały element mojego dnia. Czasami, zazwyczaj w momentach kryzysu lub przed ważnymi wydarzeniami. Rzadko, wolę działać i nie zastanawiać się zbytnio nad swoim wnętrzem.

7. Studia podyplomowe to także nauka o różnych szkołach duchowości (franciszkańskiej, ignacjańskiej, karmelitańskiej itp.). Jakie jest Twoje nastawienie do tej różnorodności?

Jestem otwarty/a i ciekawy/a bogactwa różnych dróg prowadzących do Boga. Mam swoją ulubioną duchowość i inne wydają mi się mniej wartościowe. To dla mnie tylko teoria, nie widzę sensu w rozróżnianiu tych niuansów.

8. Jak widzisz swoją przyszłą rolę po ukończeniu tych studiów?

Chcę być wsparciem dla wspólnot, prowadzić rekolekcje, warsztaty lub posługiwać w poradnictwie. Chcę po prostu posiadać dyplom ukończenia studiów teologicznych dla własnej satysfakcji. Nie mam sprecyzowanych planów, po prostu lubię się uczyć.

9. Czy potrafisz zachować dyskrecję? (Jest to kluczowe w przyszłej pracy związanej z poradnictwem duchowym).

Tak, jestem osobą godną zaufania i potrafię zachować usłyszane sprawy dla siebie. Zazwyczaj tak, choć czasem zdarza mi się plotkować o problemach innych. Mam z tym problem, lubię dzielić się nowinkami ze znajomymi.

10. Jak podchodzisz do zagadnienia "tajemnicy" w teologii?

Akceptuję fakt, że nie wszystko da się racjonalnie wyjaśnić i jest miejsce na doświadczenie mistyczne. Wolę jasne, dogmatyczne definicje i czuję niepokój, gdy coś jest niejednoznaczne. Wszystko co "mistyczne" traktuję z dużym sceptycyzmem i podejrzliwością.

Pokaż wynik