Socjoterapia

1. Co najbardziej motywuje Cię do podjęcia pracy jako socjoterapeuta?

Możliwość wspierania grup i jednostek w pokonywaniu trudności społecznych i budowaniu lepszych relacji. Zainteresowanie mechanizmami funkcjonowania grup i procesami społecznymi. Poszukiwanie pracy dającej poczucie misji i stabilności w sektorze pomocowym.

2. Kiedy znajdujesz się w grupie, w której narasta konflikt, Twoja naturalna reakcja to:

Próba zrozumienia stanowisk obu stron i pomoc w znalezieniu wspólnego języka (mediacja). Obserwacja sytuacji z dystansu, aby zrozumieć dynamikę konfliktu. Wycofanie się lub odczuwanie silnego stresu i chęci uniknięcia konfrontacji.

3. Praca socjoterapeuty często dotyczy osób z grup ryzyka lub wykluczonych (np. młodzież z problemami, osoby uzależnione). Twoje nastawienie to:

Otwartość i chęć zrozumienia ich perspektywy, nawet jeśli ich zachowania są trudne do akceptacji. Akceptacja, ale z obawą o własne granice emocjonalne i bezpieczeństwo. Przekonanie, że niektórym osobom trudno jest pomóc i lepiej skupić się na tych bardziej zmotywowanych.

4. Który z obszarów pracy wydaje Ci się najbliższy?

Prowadzenie warsztatów i grup wsparcia, praca w środowisku otwartym (streetworking). Praca diagnostyczna i planowanie interwencji w placówkach (szkoły, ośrodki). Praca głównie indywidualna z pacjentem, w gabinecie.

5. Czego oczekujesz po podyplomowych studiach z socjoterapii, mając już dyplom studiów I lub II stopnia?

Zdobycia konkretnych, praktycznych narzędzi i metod do pracy grupowej i środowiskowej. Usystematyzowania wiedzy z psychologii społecznej i pedagogiki. Szybkiego zdobycia kwalifikacji do nowej pracy, bez konieczności głębokiej analizy teorii.

6. Jak reagujesz na sytuację, gdy grupa, z którą pracujesz, jest oporna na zmiany lub nie chce współpracować?

Analizuję przyczyny oporu i staram się dostosować metody pracy, szukając "klucza" do grupy. Czuję frustrację, ale trzymam się planu, licząc, że w końcu przyniesie efekt. Wątpię w swoje kompetencje i szybko się zniechęcam.

7. Praca socjoterapeuty wymaga ciągłej autorefleksji nad własnymi uprzedzeniami i emocjami. Jak się z tym czujesz?

Rozumiem, że to kluczowy element profesjonalizmu i jestem gotów/gotowa na pracę nad sobą. Uważam, że potrafię oddzielić pracę od życia prywatnego i nie muszę tego nadmiernie analizować. Czuję się niekomfortowo na myśl o analizowaniu moich prywatnych przekonań w kontekście pracy.

8. Która z poniższych umiejętności jest Twoją najmocniejszą stroną?

Aktywne słuchanie i empatia – potrafię wczuć się w sytuację innych. Organizacja i planowanie – świetnie zarządzam czasem i zasobami. Asertywność i narzucanie własnego zdania – potrafię przewodzić grupie.

9. Socjoterapia to dla Ciebie przede wszystkim:

Proces leczenia i wspierania poprzez relacje w grupie i środowisku społecznym. Zestaw technik i zajęć mających na celu organizację czasu wolnego. Sposób na resocjalizację jednostek nieprzystosowanych.

10. Jak Twoje dotychczasowe wykształcenie (np. pedagogika, psychologia, socjologia) wpłynie na Twoją naukę na studiach podyplomowych z socjoterapii?

Traktuję je jako solidną bazę, którą chcę świadomie uzupełnić o specjalistyczne kompetencje socjoterapeutyczne. Moje studia były z innej dziedziny, więc wszystko będzie dla mnie nowe, ale jestem zmotywowany/a. Uważam, że moje dotychczasowe studia są wystarczające, potrzebuję tylko "papierka" do nowej pracy.