Neurologopedia

Dlaczego warto:

• Zdobycie pełnych kwalifikacji zawodowych
• Program dla specjalistów logopedii
• Pogłębiona wiedza neurologopedyczna
• Intensywne przygotowanie praktyczne
• Droga do specjalizacji medycznej
• Szerokie perspektywy zatrudnienia
• Praca w placówkach specjalnych i oświatowych
• Ustrukturyzowany program i wymogi

⇑Zdobycie pełnych kwalifikacji zawodowych

Podyplomowe Kwalifikacyjne Studia z Neurologopedii, prowadzone przez Wydział Humanistyczny, to program umożliwiający absolwentom uzyskanie tytułu zawodowego neurologopedy. Ukończenie studiów nadaje prawo do wykonywania tego specjalistycznego zawodu, otwierając nowe ścieżki kariery w sektorze oświaty oraz w placówkach specjalistycznych i gabinetach neurologopedycznych.

⇑Program dla specjalistów logopedii

Studia skierowane są do osób posiadających już wykształcenie wyższe w zakresie logopedii, zarówno na poziomie studiów wyższych, podyplomowych, jak i w ramach specjalności. Stanowią one doskonałą okazję do zdobycia nowych uprawnień dla praktykujących logopedów, którzy chcą specjalizować się w dysfunkcjach mowy o podłożu neurologicznym.

⇑Pogłębiona wiedza neurologopedyczna

Program kształcenia kładzie silny nacisk na znaczące poszerzenie wiedzy teoretycznej dotyczącej wszelkich zaburzeń mowy wynikających z problemów neurologicznych. Słuchacze zdobywają merytoryczne przygotowanie niezbędne do profesjonalnej diagnozy i terapii pacjentów, co jest kluczowe w nowoczesnej opiece terapeutycznej i pracy w zawodzie.

⇑Intensywne przygotowanie praktyczne

Kształcenie łączy obszerny blok godzin dydaktycznych z rozbudowanym programem praktyk neurologopedycznych. Taka struktura, obejmująca łącznie kilkaset godzin zajęć, gwarantuje, że absolwenci dysponują nie tylko solidną teorią, ale są przede wszystkim gotowi do samodzielnej pracy z pacjentami w różnorodnych placówkach.

⇑Droga do specjalizacji medycznej

Studia stanowią ważny krok w kierunku dalszego rozwoju zawodowego w ramach systemu ochrony zdrowia. Zapewniają merytoryczne i praktyczne fundamenty do podjęcia specjalizacji medycznej w dziedzinie neurologopedii, przygotowując absolwentów do przyszłych staży oraz Państwowego Egzaminu Medycznego z tego zakresu.

⇑Szerokie perspektywy zatrudnienia

Absolwenci są przygotowani do pracy w szerokim spektrum placówek. Mogą oni podejmować zatrudnienie w placówkach służby zdrowia o charakterze zamkniętym, takich jak oddziały rehabilitacji, neurologii czy psychiatrii. Kwalifikacje pozwalają także na prowadzenie własnych gabinetów logopedycznych oferujących specjalistyczną pomoc.

⇑Praca w placówkach specjalnych i oświatowych

Zdobyte uprawnienia otwierają również drzwi do pracy w placówkach specjalnych, wspierających osoby z niepełnosprawnością intelektualną czy mózgowym porażeniem dziecięcym. Neurologopedzi są także poszukiwanymi specjalistami w poradniach pedagogiczno-psychologicznych oraz innych instytucjach szkolnych i oświatowych.

⇑Ustrukturyzowany program i wymogi

Program studiów realizowany jest w trybie dwusemestralnym i posiada odpowiednią liczbę punktów ECTS, wymaganą do uzyskania kwalifikacji. Ukończenie kształcenia wiąże się z koniecznością zaliczenia wszystkich przewidzianych w programie przedmiotów, odbycia praktyk oraz przygotowania pracy dyplomowej w formie projektu i zdania egzaminu końcowego.

Odpowiedz na wszystkie pytania i sprawdź czy "Studia podyplomowe z Neurologopedii" to kierunek dla Ciebie!

1. Co najbardziej przyciąga Cię do specjalizacji w neurologopedii?

Fascynacja związkiem między mózgiem a mową oraz chęć pomocy pacjentom po urazach neurologicznych. Zainteresowanie medycznymi aspektami zaburzeń komunikacji. Chęć zdobycia wąskiej specjalizacji, która jest postrzegana jako prestiżowa.

2. Wyobraź sobie pracę z pacjentem po udarze, który ma głęboką afazję (utratę zdolności mowy). Twoja reakcja to:

Cierpliwość i poszukiwanie alternatywnych metod komunikacji (gesty, piktogramy), skupiając się na każdym, nawet najmniejszym postępie. Koncentracja na standardowych ćwiczeniach, licząc na stopniową poprawę. Frustracja z powodu braku szybkiej komunikacji werbalnej i poczucie bezradności.

3. Praca neurologopedy często wiąże się z kontaktem z ludzkim cierpieniem i powolnym procesem rehabilitacji. Jak radzisz sobie z obciążeniem emocjonalnym?

Potrafię zachować profesjonalny dystans, jednocześnie okazując empatię i wsparcie pacjentowi. Czasem mocno przeżywam historie pacjentów, ale staram się oddzielać pracę od życia prywatnego. Myśl o pracy z osobami ciężko chorymi lub po wypadkach jest dla mnie przytłaczająca.

4. Który z poniższych obszarów wiedzy uważasz za kluczowy w przyszłej pracy?

Neuroanatomia, neurologia kliniczna i neuropsychologia. Lingwistyka i metodyka terapii logopedycznej. Interesują mnie głównie aspekty praktyczne, teoria jest mniej ważna.

5. Jakie są Twoje oczekiwania wobec studiów podyplomowych z neurologopedii?

Chcę zdobyć specjalistyczną wiedzę i umiejętności do diagnozy i terapii pacjentów z uszkodzeniami układu nerwowego. Chcę poszerzyć swoje kompetencje logopedyczne o nowy, ciekawy obszar. Szukam sposobu na podniesienie kwalifikacji, a ten kierunek wydaje się interesujący.

6. Neurologopeda często współpracuje z lekarzami, fizjoterapeutami i psychologami. Jak odnajdujesz się w pracy zespołowej?

Uważam, że interdyscyplinarne podejście jest kluczem do sukcesu terapii i chętnie dzielę się wiedzą. Wolę pracować samodzielnie, ale rozumiem potrzebę konsultacji z innymi specjalistami. Nie lubię, gdy ktoś ingeruje w mój plan terapii; najlepiej pracuję w pojedynkę.

7. Terapia neurologopedyczna wymaga dużej elastyczności, np. dostosowania metod do zmieniającego się stanu pacjenta. Jak reagujesz na nieprzewidziane sytuacje?

Traktuję je jako wyzwanie, analizuję problem i kreatywnie modyfikuję plan terapii. Staram się trzymać pierwotnego planu, wprowadzając tylko niewielkie korekty. Czuję się niepewnie, gdy muszę nagle zmieniać ustalone metody pracy.

8. Czy jesteś gotów/gotowa na ciągłe dokształcanie się i śledzenie najnowszych badań z zakresu medycyny i neurobiologii?

Tak, to pasjonujące! Rozwój nauki daje nowe możliwości terapeutyczne. Tak, jeśli będzie to absolutnie konieczne do wykonywania zawodu. Nie, wolę opierać się na wiedzy zdobytej na studiach.

9. Jak Twoje dotychczasowe wykształcenie może stać się fundamentem pod podyplomowe studia neurologopedyczne?

Moja wiedza (np. z psychologii, pedagogiki, fizjoterapii) da mi szersze spojrzenie na problemy pacjentów neurologicznych. Ukończyłem/am kierunek humanistyczny i liczę, że studia pozwolą mi zdobyć zupełnie nowe kwalifikacje. Nie widzę bezpośredniego związku, po prostu chcę się przebranżowić.

10. Pacjent, z którym pracujesz od dawna, ma niewielkie postępy. Co robisz?

Analizuję ponownie przypadek, konsultuję go z zespołem i szukam nowych, niestandardowych rozwiązań. Kontynuuję dotychczasową terapię, zakładając, że na efekty trzeba po prostu dłużej czekać. Uznaję, że osiągnęliśmy maksimum możliwości i rozważam zakończenie terapii.

Pokaż wynik