Logopedia

1. Co najbardziej motywuje Cię do podjęcia pracy jako logopeda?

Chęć realnej pomocy osobom z trudnościami w komunikacji i obserwowanie ich postępów. Zainteresowanie mechanizmami mowy i funkcjonowaniem języka. Poszukiwanie stabilnego zawodu, który można wykonywać w różnych placówkach.

2. Gdy rozmawiasz z osobą, która ma problemy z płynnym wysławianiem się, Twoja naturalna reakcja to:

Cierpliwe słuchanie, dawanie czasu na dokończenie myśli i skupienie na treści przekazu. Próba pomocy poprzez dopowiadanie słów, aby przyspieszyć rozmowę. Uczucie zakłopotania i dążenie do jak najszybszego zakończenia interakcji.

3. Praca logopedy często wymaga systematyczności, a efekty nie zawsze są natychmiastowe. Jak podchodzisz do długoterminowych celów?

Cieszą mnie małe kroki i postępy, rozumiem, że terapia to proces. Wolę zadania, w których efekty widać od razu, ale potrafię być systematyczny/a. Szybko tracę motywację, jeśli nie widzę szybkich i wyraźnych rezultatów.

4. Który z obszarów wiedzy jest dla Ciebie najbardziej fascynujący?

Psychologia rozwojowa, neurologia i anatomia aparatu mowy. Lingwistyka, gramatyka i poprawność językowa. Żaden z powyższych, moje zainteresowania leżą w zupełnie innych dziedzinach.

5. Jakie są Twoje główne oczekiwania wobec podyplomowych studiów logopedycznych?

Zdobycie praktycznych umiejętności diagnostycznych i terapeutycznych do pracy z pacjentem. Uzyskanie formalnych kwalifikacji i usystematyzowanie wiedzy teoretycznej. Chęć zdobycia "papierka" i szybkiej zmiany ścieżki zawodowej bez głębszego zastanowienia.

6. Wyobraź sobie, że musisz stworzyć pomoce do ćwiczeń dla dziecka. Twoje podejście to:

Z przyjemnością wymyślam kreatywne gry i zabawy dostosowane do potrzeb pacjenta. Preferuję korzystanie z gotowych, sprawdzonych materiałów i scenariuszy. Czuję, że brak mi kreatywności i zdolności manualnych do tworzenia takich pomocy.

7. Praca logopedy wiąże się z kontaktem z różnymi osobami (dzieci, dorośli, seniorzy, rodzice). Jak się w tym odnajdujesz?

Łatwo nawiązuję kontakt z ludźmi w różnym wieku i potrafię budować relacje oparte na zaufaniu. Wolę pracować z określoną grupą wiekową, np. tylko z dziećmi. Bliski kontakt z pacjentami i ich rodzinami wydaje mi się emocjonalnie wyczerpujący.

8. Czy potrafisz w prosty i zrozumiały sposób wyjaśnić skomplikowane zagadnienie, np. rodzicowi, na czym polega wada wymowy jego dziecka?

Tak, potrafię dostosować język do odbiorcy i cierpliwie tłumaczę zawiłości. Raczej tak, chociaż czasem brakuje mi cierpliwości, by powtarzać coś kilka razy. Mam z tym problem, często używam zbyt fachowego słownictwa.

9. W jaki sposób Twoje dotychczasowe wykształcenie (np. pedagogiczne, psychologiczne, filologiczne) może Ci pomóc na studiach podyplomowych z logopedii?

Widzę wyraźne powiązania i wierzę, że moja wiedza będzie solidną podstawą i dużym atutem. Moje studia były z innej dziedziny, więc wszystko będzie dla mnie nowe. Nie zastanawiałem/am się nad tym, po prostu chcę zdobyć nowy zawód.

10. Kiedy stajesz przed złożonym problemem terapeutycznym, Twoja pierwsza myśl to:

"Muszę przeanalizować wszystkie dane, poszukać przyczyny i stworzyć indywidualny plan działania." "Poszukam gotowego rozwiązania w książkach lub zapytam kogoś bardziej doświadczonego." "To zbyt skomplikowane, może lepiej skierować pacjenta do innego specjalisty."

⇑Logopedia na ANS Elbląg

⇑Test: sprawdź czy Logopedia to studia dla Ciebie!

Odpowiedz na wszystkie pytania i sprawdź czy "Studia podyplomowe Logopedyczne" to kierunek dla Ciebie!

⇑Definicje i cytaty

Udostępnij